Het onstaan van Molly’s Playground

Het is nu een dikke week geleden dat de shop live ging. Het leek mij een goed moment om nu eindelijk eens die eerste blog online te krijgen. Met name de laatste drie maanden zijn een enorme rollercoaster geweest. Nu een week na de lancering voelt het een beetje alsof ik voor de tweede ronde ga, die achtbaan die zo langzaam omhoog gaat. De eerste ronde was het ontwikkelen van de collectie, tweede ronde wordt het werken aan het onder de aandacht brengen ervan. Het opstarten van iets nieuws gaat natuurlijk nooit volledig volgens plan. Ik had bedacht om al te gaan bloggen voor de lancering, maar schrijven is nou niet bepaald mijn sterkste kant, dus dit is poging 325 zo’n beetje. Ik wil ik jullie graag iets meer vertellen over het ontstaan van Molly’s Playground. 

Van origine ben ik grafisch ontwerper, een creatief beroep waarbij je in principe altijd in opdracht werkt. Begin dit jaar kwam ik op een punt dat ik er even klaar mee was om in opdracht te werken en de drive om zelf iets te maken zonder rekening te hoeven houden wat een ander er van vindt werd steeds groter. Ik dacht altijd dat het werken in loondienst meer ruimte zou geven om mij te kunnen focussen op het creatieve werk, maar na 7 jaar bij verschillende werkgevers in loondienst te hebben gewerkt voelde het alsof het tijd was om het anders te gaan doen. Ik had namelijk nog steeds geen plek gevonden waar ik het type werk kon maken waar ik echt voldoening uit haalde.

Waar ik vroeger het wel voor me zag om ooit eens een eigen ontwerpstudio te beginnen had ik daar nu helemaal geen zin meer in. Het in opdracht werken begon me steeds meer tegen te staan. Het vak grafisch ontwerp speelt zich ook steeds meer online af en mijn hart ligt eigenlijk bij het maken van ontwerpen voor de fysieke wereld. Een affiche, een boek, verpakkingen, als je het maar kunt vasthouden. Maar de vraag naar dit soort ontwerpwerk is neemt steeds verder af. Ik besloot eens terug te kijken op de afgelopen jaren en probeerde te ontdekken of ik een rode draad kon vinden in de dingen waar ik blij van werd. 

In ieder geval was het duidelijk dat ik ruimte zocht om expressiever om te kunnen gaan met kleur, wat ik zou ontwerpen moest tastbaar zijn en het liefste voor mijn favoriete doelgroep: kinderen. De naam Molly’s Playground is eigenlijk letterlijk ontstaan door dat ik tijdens een gesprek met vrienden en familie zei:  “Als ik nu iets voor mezelf ga doen, dan moet het een soort creatieve speelplaats worden waar ik alleen nog maar dingen maak waar ik zelf blij van wordt.” Heel snel kwam het idee voor kinderkleding weer boven drijven. In kinderkleding kan ik heel goed alles samen laten komen wat ik leuk vind: expressief kleurgebruik, werken met tastbare materialen, het ontwerpen van dessins en dat alles voor mijn favoriete doelgroep! 

Het enigste was dat ik het ondernemerschap de laatste jaren had afgeschreven, ik achtte me er niet geschikt voor. Zoals veel creatieven ben ik van nature niet heel commercieel en als je een bedrijf wilt runnen zul je je toch met financiën en allerlei andere zaken moeten bezighouden. Daarbij kost het opbouwen van een bedrijf tijd én geld, waarvan ik niet het gevoel had dat dat er was. Maar doordat we in april in een lockdown zaten en ik op dat moment geen werk had ontstond er ruimte om nog eens goed na te denken over wat ik wilde gaan doen. Ik had twee keuzes: voor de zoveelste keer opzoek gaan naar een leuke baan of toch dat eigen bedrijf beginnen. In het begin dacht ik nog, wie gaat er nu midden in een crisis een bedrijf beginnen?! Maar niet veel later dacht ik, niks doen is ook geen optie, in loondienst werken kan altijd nog en op dit moment neemt geen enkel bedrijf iemand aan. Wat heb ik te verliezen?

Inmiddels zijn we acht maanden verder en staat er daadwerkelijk een kleine collectie! Waar ik eerst heel bang was om hieraan te beginnen kan ik me nu niet meer voorstellen dat ik het niet had gedaan. Één van dingen die mij heeft geholpen om te stoppen met twijfelen en het gewoon te gaan doen is onderstaand interview met Elizabeth Gilbert over haar boek “Big Magic”. In dit interview bespreekt ze de worsteling die veel mensen hebben bij het uitvoeren van hun creatieve ideeën. Iedereen die ooit eens geprobeerd heeft iets te maken weet dat een creatief proces niet alleen maar leuk is. De kunst is om vertrouwen te houden in jezelf en gewoon door te gaan, meestal lukt het dan om weer de energie terug te vinden waarmee je aan je idee bent begonnen. Doordat ik zolang in opdracht had gewerkt was ik het stukje magie dat ontstaat als je van de gebaande paden af gaat en alleen op je eigen intuïtie vertrouwt een beetje kwijt geraakt. Deze eerste collectie heeft voor mij een bijzondere betekenis omdat het mij heeft geholpen dit weer terug te vinden.

Kinderen staan altijd goed in contact met hun intuïtie en zijn ook niet bang om creatief te zijn. Velen van ons verliezen deze eigenschap als we ouder worden. Met de collectie van Molly’s Playground hoop ik creativiteit bij kinderen te prikkelen en ouders uit te dagen om kinderen te laten dragen wat ze zelf mooi vinden, zelfs als het afwijkt van de standaard. Ik geloof namelijk als je op jonge leeftijd de ruimte krijgt om te uiten wie je bent, je als volwassene veel makkelijker dicht bij jezelf kunt blijven. En wie wil dat nu niet? 

– Liefs Mariël